Esnearen Ligaren oinarrizko filosofiak kontzeptu hauek ditu ardatz:
Amak haurra bularra emanez haztea da haurraren beharrak ulertu eta asetzeko erarik natural eta eraginkorrena.
Amak eta haurrak elkarrekin egon behar dute haurra jaiotzen den unetik bertatik hasita, eta denbora asko igaro behar dute elkarrekin, behar bezalako harremana eta esne-produkzio egokia ezartzeko.
Lehen urteetan, haurrak amarekin egoteko behar handia du; behar hori oinarrizkoa da, eta elikatzeko beharra bezain garrantzitsua da.
Amaren esnea da haurrarentzako elikagai onena, eta haren bikaintasunak ez du parekorik.
Haurdunaldia osatu ondoren jaiotako haur osasuntsuek ez dute behar amaren esnea ez den beste elikagairik, haurrak bestelako janariak behar dituela adierazten duen arte; hori lehen urtearen erdialde inguruan gertatu ohi da.
Haurrari bularra ematen jarraitzea komeni da, haurrak berak harreman-mota horren beharra gainditzen duen arte.
Amak erditzean modu kontziente eta aktiboan parte hartzea hasiera ezin hobea da bularra emateko.
Aitaren maitasuna, laguntza eta babesa oso garrantzitsuak dira bularra emateko, eta bikotekideen arteko lotura indartu egiten dute. Aitak haurrarekin duen harreman berezia elementu garrantzitsua da haurraren garapenerako, haurtzaro guztian zehar.
Elikadura egokia izateko, haien egoera naturaletik ahalik eta hurbilen dauden elikagaiez osaturiko dieta orekatu eta askotarikoa egin behar da.
Jaiotzen direnetik, haurrak maitasunez hazi eta hezi behar dira; horretarako, beharrezkoa da haien gaitasunak onartzea, eta haien sentimenduekiko sentikorrak izatea.
